Janne en Floor zijn snipverkouden. Ze zijn van gisterenavond serieus aan 't snotteren en zelfs als ze wenen, klinken ze erg nasaal. Ocharme ! Dus zijn we volop bezig met neusjes ontsnotten tussen het verpamperen en eten geven door.
Gisteren eerste échte groentenpap-poging ondernomen. Janne hapte er al goed op los (ze hielp alles ook met haar vuistjes mee naar binnen, mjammie !), maar na een paar hapjes ging het niet meer snel genoeg en bracht de fles redding. Afin, bij haar alleszinds een geslaagde poging. Floor was klaar om te eten .... maar net toen ik haar slabbetje wou aandoen bedacht ze ineens dat ze toch wel érge honger had, dus om dat even duidelijk te maken, volgde er een kleine welluidende hongééééér-serenade. Helaas, slechts 1 hapje groentenpap is het bij haar geworden. Ze verslikte zich gewoon van ambetantigheid.
Ook even vermelden dat mama Liesbet maandag bij Philips in Leuven op contractbespreking gaat, spannééééénd ! Papa Gaetan is vanaf volgende week wat meer thuis overdag (hij is al 2 weken bijna elke dag, inclusief 't weekend, rond 7u weg en pas 's avonds laat terug). Gelukkig maar, want ik zag het de laatste dagen écht niet meer zitten. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat rondhossen, solliciteren, eindwerk voor avondonderwijs, werkjes schrijven voor avondonderwijs, kindjes verzorgen, badjes geven, kindjes troosten, boodschappen doen, kleertjes wassen, ... niet te onderschatten. Gelukkig springen de grootouders bij, anders was het helemaal niet te doen geweest. Bovendien worden onze lieftallige dochtertjes al 4 nachten op rij weer wakker voor een voeding. Floor werd 4 nachten wakker, Janne alleen de laatste 2, maar waarschijnlijk door toedoen van Floor. We wachten nog een paar dagen af, maar als 't zo blijft, zullen de dames van tafel en bed gescheiden worden :-). Gelukkig staat Gaetan 's nachts op, maar dat is met zijn drukke agenda ook niet meer lang vol te houden. Hopelijk is 't maar een tijdelijk fenomeen en vinden Janne en Floor snel hun doorslaapritme terug. Duimen maar !
We voelen duidelijk dat Janne en Floor veel sterker worden in hun rug en nek. Floor trekt zich al meer recht en heft haar hoofdje zelf al flink op, Janne ietsje minder. Maar Janne is al een paar keer bijna omgerold, dat zal niet meer lang duren. Brabbelen en lachen doen ze alsof ze nooit anders gedaan hebben. Heerlijk !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik heb jullie blog ontdenkt via de blog van Hanna. Ik wil toch even zeggen dat ik een mateloze bewondering heb voor tweeling-ouders. Zelfs met eentje is het soms al bijna niet te doen als je er alleen voor staat. Ik kan me niet voorstellen hoe het er met twee aan toe gaat! Chapeau Liesbet!
Een reactie posten