Wat worden we mobiel ! Leg Janne en Floor op de speelmat en gegarandeerd vind je ze een tiental minuten later terug aan de andere kant van de mat of er zelfs helemaal vanaf. Ze wriemelen zich als het ware overal een weg naartoe. Janne rolt soms van haar rug naar haar buik, Floor doet het even anders en rolt van haar buik naar haar rug. Ze blijven ook al flink rechtzitten in de zetel en kijken dan heel fier rond. Ik had ze daarstraks met hun hoofdjes naar elkaar toe op hun buik op de speelmat gelegd. Gelachen (en gezeverd) dat ze naar elkaar hebben ! Zoooo vertederend !
Heel kenmerkend hoe ze elk hun kleine karaktertje hebben. Floor kan heel rustig met iets bezig zijn, ze kan echt dingen aandachtig bestuderen. Als je haar haar tutje in haar handje geeft, brengt ze dat heel voorzichtig, maar goed gericht naar haar mondje en 8/10 keer slaagt ze erin om het tutje juist in haar mondje te steken. Janne is onze hevige doos (niet dat Floor geen hevige momenten heeft), ze heeft ook meer moeite om te wennen aan een andere omgeving of nieuwe mensen. Amaai ze kan een serieuze lip trekken als ze schrikt van iets nieuws. Of heel hard beginnen schreeuwen als ze iets ziet dat ze wil vastpakken. Mijn oren tuten er soms van :-). Gelukkig kijkt Floor daar allang niet meer van op. Het is soms echt verwonderlijk dat die twee zo weinig schrikken als de ander roept of huilt. Dat hebben ze eigenlijk nooit echt gedaan. Ze weten natuurlijk niet beter dan dat ze met z'n tweetjes zijn en zijn al die plotse geluiden gewoon.
Het is zo heerlijk om ze 's morgens uit hun bedje te halen als ze wakker zijn en beginnen te brabbelen. We krijgen van zowel Janne als Floor steeds een stralende glimlach cadeau. Zoveel onschuld dat er van die kleine snuitjes straalt ..... Smelt smelt ...
En ook fijn om hen in bad te stoppen, hoewel dat geen sinecure is als ik bijvoorbeeld alleen thuis ben 's avonds. Maar 't gaat heel vlot de laatste tijd en er wordt nog zelden gehuild als 't badtijd is. Dan trekken we gezellig met z'n drietjes naar de badkamer. Ik heb al gemerkt dat een draaiende wasmachine een goede afleiding is voor de zus die moet wachten tot haar zus is gewassen. Liedjes zingen helpt ook meestal. En als Gaetan thuis is, past hij op bvb Floor terwijl ik Janne ga wassen. Als Janne proper is tot achter haar oortjes en fris in haar pyjamaatje zit, geeft Gaetan haar de fles en stopt haar in bed terwijl ik de zus een sopje geef. We zijn echt helemaal op elkaar ingespeeld, alles gebeurt bijna vanzelf: flesjes steriliseren, kindjes wassen, pampers verversen, .... alsof we nooit anders gedaan hebben. Gelukkig ook maar, want twee van die dames bezorgen ons handenvol werk ! Ook een eervolle vermelding waard: het moet gezegd, de groentenpapjes die Gaetan maakt zijn gewoon su-per-lekker ! Aardappel met tomaat en kabeljauw ... mjammie ! Gelukkig eten Janne en Floor nog niet alles op en kan ik de restjes nog opeten :-).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
ik wil enkel zeggen het zijn schatjes zia angela
Een reactie posten